WOLA BOŻA, którą Jezus nazywa w Ewangelii „Wolą Ojca”, jest najintymniejszą, najistotniejszą i najbardziej witalną rzeczywistością Boga: „Och, wszystko zawiera się w Mojej Woli.
Jeśli dusza przyjmuje Ją, przyjmuje ona całą esencję Mojego Bytu i 
zamyka w sobie wszystko” (02-03-1916). Wola Boża nie jest żadnym „przymiotem” Boga, ani czymś od Boga na wzór tego, czym wola ludzka jest u człowieka. Wola Boża jest natomiast tym, Kim Bóg jest. Biorąc przykład maszyny, w której pierwsze koło porusza cały mechanizm, można powiedzieć, że wola jest tym, co daje życie wszystkiemu, co jest w Bogu i w nas.
Zwykle przez Wolę Bożą rozumiemy rzeczy, których Bóg od nas oczekuje, rzeczy chciane przez Boga (tzn. widzimy Ją jako dopełnienie); natomiast dla Boga, Wola Boża jest podmiotem, sam Bóg pragnie tego. Możemy więc powiedzieć, że Wola jest rzeczownikiem (termin, który wyraża pewną rzecz), podczas gdy wszystkie atrybuty Boskie – Miłość, Wszechmoc, Dobroć, Wieczność, Niezmienność, Bezmiar, Świętość, Sprawiedliwość, Miłosierdzie, Proroctwo, Mądrość itd. – są Jej przymiotnikami: „Wola Boża jest wszechmocna, dobra, święta, nieskończona, wieczna, mądra, miłosierna, niezmienna…”
Papież BenedyktPapież Benedykt XVI powiedział w swojej pierwszej encyklice „Deus caritas est” (n. 17): „«Tak» naszej woli na Jego Wolę łączy rozum, wolę i uczucie w ogarniający wszystko akt miłości.(…)
Chcieć tego samego i wspólnie to samo odrzucać, to właśnie starożytni uznali za prawdziwą treść miłości: stać się podobnym jedno do drugiego, co prowadzi do wspólnoty pragnień i myśli. Historia miłości między Bogiem a człowiekiem polega właśnie na fakcie, że ta wspólnota woli wzrasta w jedności myśli i uczuć, i w ten sposób nasza wola i Wola Boga stają się coraz bardziej zbieżne: Wola Boża przestaje być dla mnie obcą wolą, którą narzucają mi z zewnątrz przykazania, ale staje się moją własną wolą, która wychodzi z fundamentalnego doświadczenia tego, że w rzeczywistości Bóg jest mi bardziej bliski niż ja sam. W konsekwencji wzrasta nasze oddanie Bogu i Bóg staje się naszą radością”.
Czym jest ta Łaska nad łaskami, ten Dar nad darami?
Spełnianie Woli Bożej nie jest niczym nowym. Nowością jest to, że Bóg zaprasza nas do życia w Swojej Woli tak, jak Ojciec, Syn i Duch Święty żyją tą Ich wieczną Wolą. Nowością jest Wola Boża działająca w stworzeniu i stworzenie działające w Niej na boski sposób.
Nowością jest ta Łaska nad łaskimi, ten Dar nad darami, aby nie tylko spełniać to, czego Bóg od nas oczekuje, ale żeby Jego Wola była naszą, aby była życiem naszego życia, i abyśmy żyli i królowali wraz z Nią i w Niej.
Królować w Woli Bożej
Nowością jest ciągła wymiana woli ludzkiej i Bożej, ponieważ dusza w obawie przed swoją, pragnie zastąpić ją we wszystkim i w każdym momencie Wolą Boga, która przepełnia duszę radością, miłością i nieskończonymi dobrami, przywracając jej podobieństwo Boże utracone przez grzech oraz przywracając przyczynę, dla której człowiek został stworzony przez Boga, to znaczy, aby żyć jako dziecko Boga i brać udział we wszystkich Jego dobrach.
Nowością jest to, że Jezus, poprzez Dar Swojej Woli dla stworzenia, kształtuje w nim Swoje życie i Swoją rzeczywistą obecność, i w ten sposób to stworzenie służy Mu za Człowieczeństwo. Oczywiście nie poprzez pewien rodzaj „zjednoczenia hipostatycznego” (dwie natury i jedna tylko osoba), ale poprzez zjednoczenie dwóch woli, ludzkiej i Bożej, połączonych jednym tylko Pragnieniem (jedną Wolą), które, niewątpliwie, nie może być inne jak To Boże.
Stworzenie to staje się wtedy triumfem Jezusa, staje się „drugim Jezusem”, nie z natury, ale poprzez dar Łaski, w myśl słów Świętego Jana: „…Ponieważ tak, jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie” (1 J 4,17).
Luiza Piccarreta mówi często o spełnieniu i nadejściu Królestwa Bożego oraz modli się prosząc, aby „Wola Boża przybyła, aby królować”.
Co to oznacza?
Z tego, co Jezus mówi do Luizy wynika w sposób oczywisty, że Raj:
– 1°, Królestwo Boże jest wypełnieniem Jego Woli;
– 2°, Wola Ojca ustanowiła Swoje Królestwo w Najświętszym Człowieczeństwie Jezusa dając Mu wszystkie Swoje atrybuty i prawa boskie;
– 3°, Wszystko, co Jezus posiada w Swoim Uwielbionym Człowieczeństwie pragnie przekazać Swojemu Ciału Mistycznemu. Słowa „jako w Niebie, tak i na ziemi” są w Jezusie i w Maryi doskonałą rzeczywistością: „jak w Ojcu, tak też jest i w Synu”. Dlatego też, dopóki Jezus i Maryja żyli na ziemi, Królestwo Boże istniało także na ziemi. W nas natomiast musi być Ono gorącym pragnieniem i nieustannym błaganiem, ponieważ jest Obietnicą Bożą.
Święty Augustyn mówi: „Bądź wola Twoja: w Kościele, jak i w naszym Panu Jezusie Chrystusie; w Oblubienicy, która została przez Niego poślubiona, jak i w Oblubieńcu, który wypełnił Wolę Ojca”.
– 4°, Ta Boża Obietnica Królestwa ma się jeszcze spełnić na ziemi, tak jak się już spełnia w Niebie. Oznacza to dwie rzeczy:
nie tylko po śmierci dostępujemy Królestwa Bożego, ale Królestwo Boże ma jeszcze nadejść w czasie historycznym, i świat z pewnością nie może się zakończyć dopóki nie objawi się w pełni (jest to przywrócenie porządku Stworzenia sprzed grzechu pierworodnego);
Królestwo Boże jeszcze nie nadeszło, ponieważ nie należy Go mylić ze Zbawieniem czy z Kościołem.
Owoce Boże– 5°, To Królestwo, o które Kościół prosi nieustannie w Modlitwie Pańskiej „Ojcze Nasz” (aby stała się Jego Wola „jako w Niebie”, tak i tutaj na ziemi), w odniesieniu do Odkupienia i do Kościoła, jest jak Owoc w nawiązaniu do drzewa: ten owoc jest już w istocie obecny w drzewie od samego początku, od jego zasiania.
Drzewo zostało zasiane, rośnie i rozwija się, dając mnóstwo liści i kwiatów, ale cały jego trud ma na celu wydanie owoców. Podobnie Odkupienie, Sakramenty, Kościół oraz wszystkie dzieła Ducha Świętego mają na celu osiągnięcie chwalebnego okresu Królestwa Woli Bożej.
fot.wolaboża.org
Źródło: wolaboża.org
