Duch Święty jest Osobą, która ma wolną wolę, intelekt i zdolność do relacji z innymi osobami. Dzieje Apostolskie opisują relacje między Duchem Świętym a uczniami – to Duch Święty ich prowadzi, wspiera, udziela im pomocy i swoich darów, jak sam chce. Zmienia ich życie, daje moc i przemawia za nich.
Duch Święty zmienia serce człowieka, przywraca dziecięcą relację z Ojcem i czyni nas dziećmi Boga:
„Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba Ojcze”. Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi”. (Rz8,14-16)
Duch Boży daje zrozumienie Słowa Bożego, dzięki Niemu możemy być świadkami Boga wśród ludzi. On Prowadzi nas do poznania prawdy, przekonuje o grzechu, abyśmy stawali się wolnymi i szczęśliwymi.
„On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony” (J 16,8-11)
Duch Święty wspiera nas i wstawia się za nami, Przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha i przyczynia się za nami zgodnie z wolą Bożą. Bóg jest z tymi, którzy Go miłują i współdziała we wszystkim dla ich dobra, według własnego planu.
Jeśli pragniemy pomocy Ducha Świętego powinniśmy prosić o Niego Boga, który nas słyszy.
Duch Święty jest nam niezbędny, bo rodzi nas do nowego życia. To Bóg zstępuje z nieba, by zamieszkać w człowieku i przemieniać go od wewnątrz, do czasu, aż stanie się on nowym stworzeniem, zdolnym do życia w królestwie Bożym.
Nowe życie jest darem, darem danym nam za darmo. Jedynie co musimy zrobić, to pragnąć Ducha Świętego i zaprosić Go do swojego serca. Bóg ma dla nas nowe życie, ponieważ nas kocha. Sami go nie zdobędziemy i nie zasłużymy. Możemy je tylko przyjąć od Jezusa i Boga Ojca.
Zanim jednak poprosimy Boga Ojca, w imię Jezusa, aby zesłał nam swego Świętego Ducha, musimy usunąć z naszego serca każdą przeszkodę, która nie pozwoliłaby Duchowi wylać się jak rzeka wody żywej. Największą przeszkodą jest brak miłości. Wszelka nienawiść, niechęć lub urazy, które żywimy w stosunku do drugiej osoby, są jak tama, która trzyma nas z dala od Ducha Świętego. Musimy przebaczyć zniewagi, które nam wyrządzono, taj jak Bóg nam wybaczył. Tylko wtedy doświadczymy prawdziwej wolności i mocy Ducha Świętego.
Nauczanie Jezusa jest jasne i proste: mamy każdemu przebaczyć wszystko, zawsze i bez żadnych wyjątków.
Choć to często bardzo trudne, nie przerasta naszych sił. Musimy tylko podjąć decyzję, a ból i wszelkie przykre odczucia względem drugiego człowieka, zostaną uzdrowione przez Boga. Jeśli wiemy komu powinniśmy przebaczyć prośmy Boga, aby uzdolnił nas do tej modlitwy.
Otrzymamy wówczas nowe życie w Duchu Świętym. O tym czy otrzymaliśmy Ducha Świętego będzie wskazywało nowe serce i zmiana naszego życia, a nie zewnętrzne znaki pojawiające się podczas modlitwy.
Bóg zsyła nam swojego Ducha, abyśmy wiedzieli i doświadczali, czym naprawdę jest miłość. Bóg jest Miłością i mieszka w człowieku. Uzdalnia nas do miłości drugiej osoby.
Życie w Duchu Świętym daje życie w prawdzie i wolności poprzez wierność Jezusowi i Jego słowu. Bez Boga człowiek żyje półprawdami, fikcją podpowiadaną przez złego ducha lub kłamstwem.
źródło: „Seminarium odnowy Wiary”
