Najświętsze Serce Jezusa. otaczamy czcią i uwielbieniem.
Papież Piusa XII pisał, że kult Serca Jezusa przypomina, że Pan umiłował nas nieskończoną miłością Boską oraz miłością ludzką jako Bóg-Człowiek. Chrystus tak jak my miał Ludzkie Serce. Z tą różnicą, że jedynie Syn Boży potrafił umiłować człowieka aż po kres swojego życia i granice możliwości kochania. Bóg obdarza nas taką samą miłością jaka istnieje między Trójcą Przenajświętszą. Chrystus powiedział: „Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś” (J 17,23).
Bóg Ojciec dał nam przykazania, a Jezus Chrystus ustanowił kościół i sakramenty. Wszystko po to, żebyśmy wiedzieli jak żyć i mieli nierozerwalną więź z Trójcą Przenajświętszą.
Kiedy włócznia przebiła Serce Jezusa wypłynęła z Niego wszelka łaska, „źródło wody żywej”. Święci m.in.: Mechtylda, Gertruda, Małgorzata z Kortony, Jan Eudes oraz Małgorzata Maria Alacoque wchodzili bardzo głęboko w Serce Pana i w Nim przebywali. Największą zasługę w rozpowszechnieniu kultu Serca Jezusa miała św. Małgorzata Maria Alacoque, która żyła w klasztorze Paray-le-Monial.
Chrystus podczas objawienia pokazał jej swoje Serce pełne ognia, powiedział: „Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w
moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami”. Później jej serce symbolicznie umieścił w Swoim Najświętszym Sercu, a następnie przemienione i jaśniejące oddał św.Małgorzacie i rzekł: „Dotąd nosiłaś tylko imię mojej sługi. Dzisiaj daję ci inne imię – umiłowanej uczennicy mojego Serca”. W drugim objawieniu Chrystus ponownie pokazał jej swoje Serce i wymienił dobrodziejstwa i łaski, jakimi chce obdarować czcicieli Swojego Serca. Małgorzata pisała: „To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w ostatnich czasach”. Pan Jezus zażądał czci także dla wizerunków Swojego Serca.
Po raz trzeci Pan Jezus objawił się świętej w czasie wystawienia Najświętszego Sakramentu – „jaśniejący chwałą, ze stygmatami pięciu ran, jaśniejącymi jak słońce”. Ponownie odsłonił swoją pierś i pokazał Najświętsze Serce w pełnym blasku. „Zażądał, aby w zamian za niewdzięczność, jaka spotyka Jego Serce i Jego miłość, okazaną rodzajowi ludzkiemu, dusze pobożne wynagradzały temuż Sercu zranionemu grzechami i niewdzięcznością ludzką”. Życzeniem Chrystusa było: „aby w duchu wynagrodzenia w każdą noc przed pierwszym piątkiem miesiąca odbywała się godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu – „godzina święta” oraz aby Komunia święta w pierwsze piątki miesiąca była ofiarowana w celu wynagrodzenia Boskiemu Sercu za grzechy i oziębłość ludzką”.
Wielkie objawienie miało miejsce w piątek po oktawie Bożego Ciała, 
10 czerwca 1675 r., kiedy św. Małgorzata klęczała przed tabernakulum. W czasie nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, ukazał się jej Chrystus, odsłonił Swoje Serce i rzekł: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Lecz najbardziej boli Mnie to, że w podobny sposób obchodzą się ze Mną serca służbie mojej szczególnie poświęcone. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce Moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia”.
„On wywyższony na krzyżu, w swojej nieskończonej miłości ofiarował za nas samego siebie. Z Jego przebitego boku wypłynęła krew i woda, i tam wzięły początek sakramenty Kościoła, aby wszyscy ludzie pociągnięci do otwartego Serca Zbawiciela, z radością czerpali ze źródeł zbawienia”
Święta Małgorzata spisała obietnice dane przez Pana Jezusa. Tym, którzy czcić będą Jego Najświętsze Serce i przystępować będą do spowiedzi komunii św. w pierwsze piątki miesiąca Chrystus obiecał:
1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach.
4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.
5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.
9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony.
10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych.
11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną.
12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.
AM
