Historia Różańca św.–moc modlitwy

Historia Różańca nie jest wszystkim znana, jak i moc tej prostej modlitwy, której boi się szatan. Maryja w objawieniach w Lourdes, Fatimie oraz polskim Gietrzwałdzie wzywała do odmawiania Różańca. Nie ma takiej rzeczy, której nie moglibyśmy załatwić, wyprosić za pomocą Różańca.

Historia Różańca – średniowiecze

Nazwa „Różaniec” ma początek w epoce średniowiecza i wówczas modlitwa znana była jako – wieniec róż. Zaczyna się od Modlitwy Pańskiej„Ojcze nasz”, którą przekazał nam Pan Jezus. Zakonnicy w XI wieku codziennie odmawiali 150 razy „Ojcze nasz” (na wzór kapłańskiego oficjum złożonego z tylu właśnie psalmów). W pierwszych wiekach chrześcijaństwa proszono Maryję o wstawiennictwo. W XII wieku w Kościołach odmawiano pozdrowienie, które wypowiedział Archanioł Gabriel do Maryi podczas Zwiastowania. Dodawano także słowa, którymi Elżbieta przywitała Matkę Bożą podczas nawiedzenia. Pius V w 1566 r. zatwierdził „Zdrowaś Maryjo”. Do modlitwy „Ojcze Nasz” dodano „Zdrowaś Maryjo” i to był początek Różańca.

Św. Dominik – pomoc z Nieba

Matka Boża objawiła się św. Dominikowi, w 1213 r. i nakazała rozpowszechnianie tej modlitwy na całym świecie. Różaniec był skuteczną bronią dla św. Dominika w walce z albingensami (heretykami).  Kiedy Dominik nie mógł poradzić sobie z poganami ukazała się Maryja i nakazała, żeby głoszone kazania połączył z Psałterzem Maryi; 15 Ojcze Nasz i 150 Zdrowaś Maryjo. Św. Dominik tak właśnie uczynił. Swoje nauki przeplatał modlitwą różańcową. Rozważał wówczas wydarzenia z życia Maryi i Jezusa w modlitwie różańcowej.

W średniowieczu stworzony świat traktowano jak księgę o Bogu. Do natury podchodzono duchowo. Dużą wagę przywiązywano do kwiatów, którymi obdarowywano Boga i bliskich, gdyż dawano je z miłości. Modlitwy traktowano jak duchowe kwiaty i w związku z tym modlitwa różańcowa była niczym innym jak dawaniem Matce Przenajświętszej róż. Dlatego tę modlitwę nazwano wieńcem z róż – różańcem. Cystersi w XIV w. chcąc objąć w modlitwie życie Chrystusa, wprowadzili fragmenty wypowiadane po imieniu Jezus.

Historia Różańca – ostateczna wersja modlitwy

Kartuz Enrico Kalkar z Kolonii w połowie XIV w. wprowadził Ojcze nasz przed każdą dziesiątką Zdrowaś Maryjo. Ten sposób odmawianie różańca szybko rozpowszechniło się w całej Europie. W Kartuzji (w Trewirze) na początku XV wieku Dominik Helion ( Dominik z Prus lub inaczej Dominik z Trewiru) opracował różaniec.  Dodał do niego pięćdziesiąt ułożonych przez siebie formuł odnoszących się do wydarzeń związanych z życiem Jezusa Chrystusa. Formuły dodawał po każdym odmawianym Zdrowaś Maryjo – po słowach „błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus”. Podobnie jak w propozycji Enrica Kalkara, wezwania Dominika z Prus były podzielone w grupy po dziesięć, przy czym każdą grupę poprzedzało Ojcze nasz.

W XV dominikanin Alamus a la Roche ostatecznie ustalił: 150 „Zdrowaś Maryjo (jak 150 psalmów) i podzielił na dziesiątki, a przeplótł modlitwą „Ojcze nasz” Założył pierwsze bractwo różańcowe. W XV w. zakon dominikański rozpowszechnił modlitwę różańcową tak, że była znana w całym Kościele.

Najważniejsza Modlitwa Kościoła

Kościół błyskawicznie zorientował się, że modlitwa jest silną bronią w walce z wrogami wiary. W 1571 r. Różaniec był mieczem w bitwie morskiej pod Lepanto. Był to czas, kiedy muzułmanie chcieli narzucić islam światu. Europa była wówczas zagrożona atakami muzułmanów. Kalif Oman zdobył Jerozolimę i zamierzał światu narzucić swoją religię – islam. W VIII w. muzułmanie opanowali Afrykę Północną i Hiszpanię. Stworzyli imperium i zbudowali ogromną flotę, dzięki której planowali przejąć chrześcijańskie porty śródziemnomorskie – zająć Rzym i Europę.

Na stolicy Piotrowej zasiadał wówczas papież Pius V (dominikanin). Z gorącym apelem zwrócił się do chrześcijan,żeby  zaczęli odmawiać modlitwę różańcową. W decydującej bitwie morskiej pod Lepanto 7 października 1571 r. podczas walki floty chrześcijańskiej i tureckiej nastąpiła nieoczekiwana zmiana pogody, zmienny wiatr przyczynił się do porażki tureckich wojsk. Położyło to kres inwazji muzułmanów na Europę. Wenecjanie wybudowali dziękczynną kaplicę i umieścili napis, w j. polskim oznaczał: „Nie odwaga, nie broń, nie dowódcy, ale Maria różańcowa dała nam zwycięstwo”. W podziękowaniu Maryi za zwycięstwo papież Pius V ustanowił 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej.

Natomiast papież Klemens XI po odniesieniu zwycięstwa w 1716 r. nad Turkami pod Belgradem, święto Matki Bożej Rożańcowej rozszerzył na cały Kościół. Leon XIII w 1885 r. polecił, by Różaniec był odmawiany przez cały październik, dodał też do Litanii Loretańskiej wezwanie: „Królowo różańca świętego módl się za nami”.

Ocalenie przez Różaniec

Dzięki modlitwie różańcowej w Hiroszimie i Nagasaki zostało ocalonych kilkanaście osób. Pół roku atakiem USA w ww miastach zjawiło się dwóch mężczyzn, którzy przed trzema milionami chrześcijan głosili konieczność pokuty, odmawiania Różańca i nawrócenia jako jedynego ratunku przed nadchodzącym nieszczęściem. Przekonywali do odmawiania Różańca, przyjmowania sakramentów, życia w łasce uświęcającej i konieczności trzymania w domu gromnicy oraz wody święconej. Po ataku USA na Hiroszimę i Nagasaki nie uległy zniszczeniu jedynie dwa budynki, w których łącznie było 30 osób. Tylko oni przeżyli.

Ciekawostką jest to, że domy, podwórka i otaczająca zieleń pozostały nienaruszone. Nawet specjaliści armii USA uznali, że to po ludzku niemożliwe i musiała tam zadziałać jakaś nadzwyczajna siła. Osoby, które ocalały opowiadały, że w noc przed bombardowaniem usłyszeli puknie do drzwi. Ukazał im się Anioł i zaprowadził do domu rodziny oddanej Matce Bożej i wypełniającej polecenie Maryi, by przez sześć miesięcy odmawiano Różaniec. Jeden z ocalałych został księdzem – ks. Hubert Schiffler.

Inne cuda modlitwy różańcowej

W czasie II wojny światowej Portugalczycy pamiętali objawienia w Fatimie i dlatego wierni Matce Bożej nie ucierpieli. Różaniec znany był także na Filipinach. Dyktator F. Marcos w latach 80. XX w. po rozwiązaniu parlamentu rozpoczął aresztowania. Ludzie buntowali się i wielu odmówiło mu posłuszeństwa. Sami jednak nic nie mogli zrobić. O pomoc zwrócili się do kard. J. Sina- prymasa Filipin. Kapłan zamknął się w swojej kapicy i modlił się przez 1,5 godziny, a następnie przez radio katolickie wezwał ludzi, żeby wyszli na ulicę i bronili przyjaciół. Tak też Filipińczycy uczynili. W przeciągu kilku godzin w Alei Objawienia pojawiło się dwa miliony ludzi.

Całe rodziny z Różańcami w ręku stawiły się na wezwanie Kardynała. Wojsko skierowało czołgi na tłum. Wierni głośno odmawiali Różaniec i nie ustawali w modlitwie. Stał się cud. W pewnym momencie czołgi przystanęły i żołnierze przyłączyli się do wiernych. Kiedy rozkazano rozpędzić tłumu z użyciem gazu, stał się kolejny cud, gdyż wiatr zmienił kierunek i ci, którzy go użyli zaczęli kaszleć i uciekać. 22-25 lutego 1986 r. w Manili – stolicy Filipin ( w Alei Objawienia się Świętych) miała miejsce pokojowa rewolucja, a dzięki modlitwie różańcowej pokonano dyktatora.

Historia Różańca sięga czasów średniowiecza, ale sama modlitwa ma ogromną moc. Sama Królowa Nieba przychodzi z pomocą każdemu, kto ją odmawia. Jest skuteczna, ale niekiedy na owoce trzeba poczekać. Codziennie wiele osób zaświadcza o cudach jakie wydarzyły się w ich życiu. Papież Jan Paweł II tak mówił o Maryi, naszej Matce: „Zawsze mogłem na nią liczyć, szczególnie w momentach trudnych bardzo jej potrzebuję i nadal was o nią proszę”.
arka